Ontspan op de Brabantse savanne

Op een half uurtje rijden van de grote drukke stad wacht ‘de grote stille heide’. Terwijl je over de Strabrechtse Heide loopt voel je continu de drang om jezelf in de arm te knijpen. Ben je in Afrika beland of lijkt het alleen maar zo?

De naam Strabrechtse Heide klinkt minder exotisch dan Amboseli of de Serengeti, maar van boven is het Brabantse heidegebied nauwelijks van de wereldberoemde savannes te onderscheiden – op de foto ontbreken eigenlijk alleen nog impala’s en olifanten. Het onmetelijke heidelandschap kenmerkt zich door bodemvegetatie en vennen, die op hun beurt weer te vergelijken zijn met drinkpoelen. De afgebeelde waterplas is het Kiezelven, en even verderop wacht het grootste ven van Nederland: het Beuven.

Om de vergrassing van de heide tegen te gaan, wordt de Strabrechtse Heide begraasd door een kudde van duizend Kempische heideschapen. Als je door het gebied wandelt of fietst, kan het zomaar zijn dat je de kudde, de herder en de herdershonden tegen het lijf loopt. De begrazing is een kwestie van maatwerk. Het zijn vooral de warmteminnende soorten, zoals de diefmier, heivlinder, tapuit en veldkrekel, die van de intensieve begrazing profiteren. Eerstgenoemde komt zelfs alléén voor in het begraasde deel van de heide. Er zijn ook soorten die baat hebben bij een lichte vorm van begrazing. Het gentiaanblauwtje, de moerassprinkhaan en de veenmier komen uitsluitend voor op natte heide. Aan de randen van de waterplassen wemelt het daarnaast van de libellen. En als je weet waar je op moet letten, kun je aan de waterrand ook de rugstreeppad en heikikker in het vizier krijgen. De Big Five ga je op de Strabrechtse Heide niet tegenkomen, maar er valt alsnog méér dan genoeg te zien.

Bekijk de NS-Wandeling Strabrechtse Heide en plan je reis in de NS-app.